Η Ιστορία μας - Olive Oil Production

Τρεις γενιές, ένα πάθος,
το ελαιόλαδο μας.

Στις Βρύσες Κυπαρισσίας, στη γη της Μεσσηνίας όπου οι ελιές ριζώνουν βαθιά στο χώμα και την καρδιά μας, η οικογένεια Θεοδωρόπουλου καλλιεργεί και παράγει εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο εδώ και τρεις γενιές.

Από τον παππού που φρόντιζε τις πρώτες ελιές με τα χέρια του, μέχρι τη σημερινή νέα γενιά που παντρεύει την παράδοση με τη σύγχρονη τεχνογνωσία, το λάδι μας παραμένει ένα καθαρά οικογενειακό δημιούργημα – τίμιο, αληθινό και 100% ελληνικό.

Κάθε σταγόνα του είναι γεμάτη από ήλιο, φροντίδα και ιστορία. Από τον παραδοσιακό ελαιώνα μας στο τραπέζι σας – γιατί το ελαιόλαδο δεν είναι απλώς ένα προϊόν. Είναι κληρονομιά.

Ποιοι Είμαστε

Μια οικογενειακή υπόθεση με ρίζες στον τόπο και την παράδοση.

Είμαστε η οικογένεια Θεοδωρόπουλου, παραγωγοί παρθένου ελαιόλαδου στις Βρύσες Κυπαρισσίας, στον ευλογημένο τόπο της Μεσσηνίας. Από την ελιά στο χέρι και από την καρδιά στο τραπέζι, φροντίζουμε κάθε στάδιο της παραγωγής με αγάπη, σεβασμό και γνώση που περνά από γενιά σε γενιά.

Η δουλειά μας δεν είναι απλώς επάγγελμα – είναι τρόπος ζωής. Το λάδι μας είναι το αποτέλεσμα τιμιότητας, σκληρής δουλειάς και βαθιάς αγάπης για τη γη μας.

Αποστολή & Όραμα

Να μεταφέρουμε την αυθεντικότητα του ελληνικού ελαιώνα σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Η αποστολή μας είναι να παράγουμε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας, με σεβασμό στη φύση, στον καταναλωτή και στην ελληνική παράδοση.

Το όραμά μας είναι να κάνουμε γνωστή σε όλο τον κόσμο τη μοναδικότητα του μεσσηνιακού ελαιολάδου και να χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με όσους εκτιμούν το καλό, αγνό, παραδοσιακό προϊόν.

Γιατί το ελαιόλαδό μας ονομάζεται «Ανδρόμαχος»;

Δεν είναι απλώς ένα όνομα. Είναι ένας φόρος τιμής. Σε έναν άνθρωπο που, αν και μόνος, έγινε φύλακας μιας ολόκληρης κοινότητας.

Ο Ανδρόμαχος ήταν ένας σιωπηλός άντρας που ζούσε στο χωριό μας, στις Βρύσες Κυπαρισσίας. Δεν είχε οικογένεια ούτε περιουσία, μα είχε κάτι πιο σπάνιο: καρδιά γενναία και ψυχή ταγμένη στην προσφορά.Κάθε χειμώνα, όταν ο ποταμός Καρτελάς φούσκωνε και απειλούσε να παρασύρει την παλιά ξύλινη γέφυρα, ο Ανδρόμαχος στεκόταν εκεί. Μόνος. Δεμένος με σκοινί σε ένα δέντρο, αντιστεκόταν στα νερά για να προστατέψει όσους περνούσαν – ανθρώπους και ζώα. Δεν ζήτησε ποτέ τίποτα. Μόνο λίγο φαγητό και νερό, και έναν σκοπό για να ξυπνά το πρωί.Μια νύχτα όμως, τα νερά ήρθαν πιο άγρια από ποτέ. Και πήραν μαζί τους τη γέφυρα… και εκείνον.

Το πρωί, οι βοσκοί τον βρήκαν γαλήνιο στην όχθη. Τον έθαψαν κοντά στο ποτάμι, εκεί όπου κάθε χρόνο στεκόταν για να προστατεύει τους άλλους. Έφτιαξαν νέα γέφυρα – από πέτρα πια – κι επάνω χάραξαν έναν μικρό σταυρό. Έναν σιωπηλό φόρο τιμής.

Κι από τότε, το όνομά του έμεινε χαραγμένο στο τοπίο. Και στις μνήμες. Λένε πως, κάποιες νύχτες, η μορφή του διακρίνεται πάλι στην όχθη. Να κοιτά τα νερά. Να αγρυπνά.

Το λάδι μας φέρει το όνομά του, γιατί όπως κι εκείνος, πηγάζει από τη γη, με δύναμη και σιωπηλή αφοσίωση. Ένα λάδι αυθεντικό, που μιλά χωρίς λόγια. Με ψυχή.